Omdat ik al even uit de wereld van de literatuur verdwenen was, ging ik wat aarzelend op zoek naar een eerste jeugdboek voor dit portfolio. Ik keerde meteen terug naar oude gewoontes en hield me voor om een boek te kiezen zoals ik als kind boeken koos: op basis van de kaft. Ik zag het boek ‘Het wordt spectaculair. Beloofd.’ (2017) van Zita Theunynck in de boekenlijst staan. Mijn nieuwsgierigheid werd meteen opgewekt door de kaft waarop een roze enveloppe getekend stond. Op het eerste gezicht leek het boek een liefdesroman zoals er honderden zijn. Toch besloot ik het boek te lezen. Ik kon de bal niet misslaan, de auteur had me beloofd dat het spectaculair zou worden.
De kern
‘Het wordt spectaculair. Beloofd’ gaat over twee jonge mensen: Leonard en Anna. Het boek neemt ons mee in het verhaal van hun ontmoeting en laat ons zien hoe zij op elkaar verliefd worden. Misschien de ene net wat meer dan de andere. Leonard en Anna zijn mensen die heel wat bagage met zich meedragen, daar komen we als lezer stukje bij beetje achter. We krijgen te zien hoe ze elkaar op verschillende vlakken vinden, maar evenzeer hoe hard ze botsen door Anna’s wisselvalligheid en problemen. Het is een boek dat laat zien hoe moeilijk de liefde kan zijn wanneer het verleden, negatieve emoties of iemands zelfbeeld de bovenhand nemen.
De rode draad
Het boek begint in Montpellier waar Anna op het perron van het station staat te wachten. Er wordt duidelijk gemaakt dat zij 23 brieven op de trein heeft laten liggen. Als lezer was ik meteen geprikkeld door het wat, waarom en hoe van deze brieven. Doorheen het verhaal komen we erachter dat Anna op hun eerste afspraakje tegen Leonard vertelde dat ze graag brieven krijgt. Leonard schrijft meteen hierna zijn eerste brief aan Anna. Daarna volgen er nog 22. Hij schrijft over de belevenissen met haar en de gevoelens die hij ervaart op verschillende momenten in de tijd. De brieven vormen de rode draad van het boek en kunnen als een motief beschouwd worden. Ik vond de brieven van Leonard aan Anna steeds de mooiste fragmenten uit het boek. Ze gaven een oprechte en rauwe kijk in het hoofd van Leonard en zijn gevoelens voor Anna die hem vaak tot wanhoop dreven. Iets waarvan ik denk dat het voor velen herkenbaar zal zijn.
Van hier naar daar
Het verhaal speelt zich af over een periode van drie maanden en vijf dagen. Erg precies zou je denken? Ja, dat is het ook. Het boek beschrijft heel nauwkeurig op welke dag en tijdstip we ons bevinden. Het is niet-chronologisch geschreven, zoveel is vanaf het begin duidelijk. Het boek springt afwisselend van het ene moment naar het andere. Dit maakte het voor mij soms moeilijk om te volgen, maar des te interessant. Je voelt doorheen de hoofdstukken dat het boek opbouwt naar een bepaalde datum: 5 oktober. Dat is ook de datum waarop het boek begint, ook al missen we op dat moment nog alle context.
Wie spreekt er?
Wat ik ook erg intrigerend vind, is dat het boek vanuit verschillende perspectieven wordt verteld. De meeste hoofdstukken worden vanuit het perspectief van Leonard verteld, maar vaak miste ik als lezer informatie doordat Leonard de gebeurtenissen op dat moment zelf beleefd. Dit zorgde ervoor dat ik telkens op het puntje van mijn stoel zat en steeds verder wou lezen. Op het einde van het boek wordt het verhaal door de ogen van Anna verteld. Hierdoor worden er heel wat vraagtekens ingelost. Er wordt ook gebruik gemaakt van het auctoriële perspectief, waarbij Leonard van bovenaf vertelt. Dit maakte het boek afwisselend, maar ook complex doordat we er pas op het einde achter komen wat de reden is.
Naar de klas
Dit boek lijkt me zeer geschikt om in de klas te lezen, omdat het over een thema gaat waar jongeren zich mee zullen kunnen identificeren. Zij zullen rond die leeftijd ook voor de eerste keer ervaren hoe opslorpend liefde soms kan zijn. Ik denk dat het boek daarom eerder gepast is voor meisjes. Het boek raakt ook thema’s als mentale gezondheid aan, omdat je duidelijk merkt dat Anna met zichzelf worstelt. Dit is ook iets wat erg interessant kan zijn vanuit het perspectief van adolescenten en het is zeker ook de moeite waard om in de klas te bespreken.
De laatste meningen
‘Het wordt spectaculair. Beloofd.’ is niet bepaald wat ik ervan verwacht had. Het is zeker geen alledaagse roman die achteraan de boekenkast verdwijnt. We volgen het volledige traject waarin Anna en Leonard elkaar leren kennen. Dit zou van buitenaf saai kunnen lijken, maar dat is helemaal niet het geval. De gesprekken tussen de twee hoofdpersonages zijn entertainend en erg herkenbaar. Ik dacht niet dat ik me als lezer zo goed zou kunnen inleven in Leonard. Doordat Leonard de acties van Anna vaak niet begrijpt, groeide er bij mij soms frustratie ten opzichte van haar. Anna leek in mijn ogen een onstabiel personage dat vaak solde met de gevoelens van Leonard. Gaandeweg leerde ik haar complexe personage beter kennen, waardoor ik haar acties beter kon plaatsen. Op het einde van het boek dacht ik het verhaal volledig te hebben ontdekt, maar opeens kwam er een onverwachte wending die nog lang bleef nazinderen.
Hoe zou ik het boek in een zin omschrijven? “Het is een erg mooie roman die niets meer of minder beschrijft dan de alledaagsheid en complexiteit van de liefde.”
Literatuurlijst
Theunynck, Z. (2017). Het wordt spectaculair. Beloofd. (1ste druk). Uitgeverij Vrijdag.
Comments