'De negen kamers' van P. Rauwerda
Jonas is een zeventienjarige jongen die anders is dan andere jongens van zijn leeftijd. Hij is klein, heeft weinig gezichtsbeharing en heeft maar één echte interesse: boeken lezen. Er is ook iets anders met Jonas aan de hand. Zo heeft hij al een hele tijd last van onverklaarbare, barstende hoofdpijn. Wanneer zijn ouders op een gegeven moment het huis uit zijn, gebeuren er verdachte dingen. Ineens vindt Jonas een mysterieus boek op zijn tafel. Dit boek gaat over een huis waar zich negen kamers in bevinden. Wanneer Jonas het boek opendoet, verschijnt het huis plots op een grasveldje in de buurt waar daarvoor niets te bespeuren was. Het huis probeert hem op allerlei manieren naar binnen te lokken. Jonas gaat eerst niet op deze avances in, maar op een gegeven moment zwicht hij toch.
Puntje van je stoel
De kaft van het boek sprak me in eerste instantie erg aan. Ook de titel van het boek roept heel veel mysterie op. Op voorhand had ik verwacht dat ik een boek zou lezen over een jongen die negen kamers betreedt en in elke kamer iets leert over zichzelf. Deze verwachting is toch niet helemaal uitgekomen. Ik had verwacht dat er meer context en bijkomende verhalen zouden zijn, maar in de plaats daarvan voelde het hele boek voor mij aan als een escaperoom waar ik maar niet uitgeraakte.
Jonas moest in elke kamer verschillende beproevingen doorstaan van mentale of fysieke aard. Dit maakte dat het boek één aaneenschakeling was van spannende momenten. Zo dacht Jonas op een gegeven moment uit het huis te zijn ontsnapt. Terug in zijn eigen huis gekomen, nam Jonas een bad. Opeens werd hij doorheen het badwater terug meegezogen naar het huis met de negen kamers. Deze gebeurtenis werd erg vertraagd en beeldend beschreven, een techniek waar de schrijver van dit boek wel meer gebruik van maakt.
Over het algemeen waren er weinig rustmomenten in het boek, dit maakte het soms uitputtend. Ik werd wel continue alert gehouden, omdat ik automatisch mee ging nadenken over oplossingen om Jonas te helpen. Ik kreeg als lezer geen extra informatie die Jonas zelf niet weet. Alles wat hij beleeft en weet staat gelijk aan wat wij weten.
Denkspelletjes
Er wordt ook de hele tijd met het hoofd van de lezer gespeeld doordat de lijn tussen fantasie en realiteit niet duidelijk is. We weten van Jonas dat hij erge hoofdpijnen heeft. Wanneer hij in het huis rondloopt, krijgt hij vaak dromen of beelden te zien waarin hij in het ziekenhuis ligt, omringd door zijn ouders en zusje. Je vraagt je de hele tijd af of het huis niet voorkomt uit de fantasie van Jonas, doordat hij misschien in een coma ligt. Ook Jonas vraagt zich dit vaak af doorheen het boek. De echte vraag is of hij hier een antwoord op krijgt.
De helpende handen en de triestige tegenwerkers
Doorheen het boek komt Jonas verschillende figuren tegen. Sommigen willen hem helpen om uit het huis te komen, anderen willen juist het omgekeerde. Zo ontmoet Jonas al erg snel een meisje dat in het huis woont: Anna. Jonas en Anna worden verliefd op elkaar. In het begin lijkt Anna Jonas alleen maar te willen helpen, maar doorheen het boek komen we erachter dat ze ook eigen belangen heeft. Jonas is duidelijk het hoofdpersonage van het boek, maar ook Anna is een belangrijk personage dat een aanzienlijke rol speelt.
Ik zou Anna eerder omschrijven als een vlak personage, we komen over haar niet veel te weten en ze maakt ook geen echte groei door. Van Jonas komen we iets meer te weten, maar het hele boek blijft hangen in de escaperoomsfeer. Hierdoor is er in mijn ogen geen opmerkelijke verandering die de personages doormaken.
Er zijn ook andere nevenpersonages die we duidelijk kunnen zien als helpers of tegenwerkers. Zo ontmoet Jonas een oude man genaamd Wieland, die Jonas helpt om te ontsnappen uit de stad van Goud. In de bibliotheek ontmoet Jonas ook een tweeling die allesbehalve goede bedoelingen met hem heeft.
Sprekende beelden
Hoewel ik niet altijd fan was van de drukke verhaallijn van het boek, kan ik alleen maar lovend zijn over de manier waarop het boek geschreven is. De unieke en vaak wondermooie manier waarop het huis beschreven wordt, neemt de lezer mee in een wonderbaarlijke fantasiewereld die je even terug kind laat voelen. Zo komt Jonas in het begin van het boek terecht in de hal van het huis dat versierd is met behangpapier van bladgoud. Zonder meer, komt het behangpapier ineens tot leven, wat zich vertaalt in een wondermooi levend bos. De schrijver gebruikt een erg levende en fantasierijke taal doorheen het hele boek. Naast de spannende gebeurtenissen heeft dit boek dus ook een hoog sprookjesgehalte.
Ik vond dit boek interessant om te lezen door de verhalende en fantasierijke stijl waar gebruik van werd gemaakt. De vele gebeurtenissen in het boek maakten het soms heel overweldigend. Voor jongeren denk ik echter dat dit boek een echte aanrader is, omdat het je boek je automatisch transporteert naar een andere wereld. Laat jij je ook mee vervoeren?
Literatuurlijst
Rauwerda, P. (2016). De negen kamers. (1ste druk). Lemniscaat B.V.
Comments